درآمد خانواده و تقاضا برای فرزند: الگوی نظری بدیل و برخی شواهد

تعیین تعداد فرزند در میان انسان ها بر خلاف سایر موجودات حاصل فرایند تصمیم سازی است. از این رو مجموعه ای از عوامل وجود دارند که در این تصمیم اثرگذارند که در میان آن ها درآمد خانواده بیش ترین اهمیت و ابهام را دارد. در این مقاله با ارائۀ الگوی بهینه یابی که در آن مطلوبیت والدین تابعی از مصرف کالاها و تعداد فرزندان است نشان داده می شود که افزایش درآمد خانواده بدون تغییر قیمت به افزایش تقاضا برای فرزند منجر می شود، اما اثر کل افزایش درآمد می تواند منفی باشد. به منظور بررسی میزان تطبیق نظریه با واقعیت، شواهدی از تهران ارائه می شود که حکایت از آن دارد که اثر درآمدی (خالص) در تقاضا برای فرزند از لحاظ آماری بی معناست هرچند اثر کل (اثر درآمدی ناخالص) افزایش درآمد خانواده منفی و معنادار است. همچنین، درآمد مردان و زنان تا حدودی رفتار متفاوت را نشان می دهد.